(door de ogen van Karin Bartels)

Venray, vrijdag 25 oktober 2019

13.33 u. – 14.03 u.

 

Ik zit op een bankje. Achter me staat de mooist waaiende boom van Venray. Voor me een kruising. Rechts aan de overkant een witgeschilderd gebouw. Op de gevel staat XBI Constructieve Bouwers. Twee auto’s staan in de rij om over te steken. Een dame passeert. Een auto met Duits kenteken slaat de straat rechts van me in. Aan de overkant aan de lantaarnpaal hangen twee borden boven elkaar. Het ene bord zegt “schouwburg bereikbaar” het andere is rond wit bord met een rode rand in het midden de tekst 10 M ßà. Ik tel zestien paaltjes binnen mijn gezichtsveld. Ze hebben een bordeaux bruine kleur met horizontale witte strepen en ze zijn ongeveer 90 cm hoog. Een vrouw steekt over, ze loopt precies over het midden van het zebrapad. Het is 13.40 u. Bestelbusje Groene Kruis. Aan de overkant komt een dame aanwandelen met een zonnebril op, ze heeft witgrijze haren. Een zwarte lak tas in de ene hand een rode boodschappentas in de andere. Een geel blaadje tuimelt over de stoep in de wind. Rechts langs het bankje lijken de bosjes gras te ademen in het briesje. De zon is aangenaam warm voor deze tijd van het jaar, het lijkt wel voorjaar. Twee fietsers steken over, een meisje van een jaar of 10 en een man van middelbare leeftijd. Een jongen wacht met zijn fiets bij de kruising tot hij kan oversteken. Een vrouw op een limoenkleurige fiets met dito gekleurde fietstas. Ze rijdt van links naar rechts door mijn beeld. Tussen de stoeptegels voor mijn voeten groeit gras. Daarachter volgt een perkje met struikachtige planten van ongeveer 60 cm hoog. Ze deinen mee in de wind. Een rode auto op de kruising. Hoe heet deze straat eigenlijk? Ik zie nergens een bordje. Een meneer wandelt voorbij met zijn rollator en groet me. Ik groet terug “hallo”. Het is 13.47 u. Een man met een pet op een fiets. Aan de overkant van de kruising staat een sculptuur in cortenstaal. Op het bovenste deel zijn de letters M-E-R-S-E-L-O-S-E uitgespaard. Aan de overkant loopt een man met een paar wandelschoenen in zijn rechterhand. Aan de overzijde een dame met een rollator. Ze snijdt het zebrapad af. Dame met rode sjaal, meisje met knot, vrouw bellend op de fiets. Rechts van me een lantaarnpaal, in mijn gezichtsveld staan er vijf in totaal. Een auto met piepende remmen ook al komt deze langzaam aanrijden. Het huis links aan de overzijde heeft een raam openstaan op de eerste verdieping. Aan de hemel drijven wolken rustig voorbij. Ik hoor de wind door de bladeren van de bomen ruisen. Omnibus, auto, fietser, rode auto, zwarte auto, heer op fiets, grijze auto, koningsblauwe auto. Een meisje met een lollystokje in de mond. In de verte een dame met een plastic zak en een grijs jack. Een vrouw komt voorbij in een rolstoel, ze wordt geduwd door een man, ze lopen stevig door. Aan de overkant staan afzettingen op de stoep, ze lijken op een lage rekstok in een speeltuin. In de verte zie ik een huis met op een afdakje figuren. Kerstversiering? Ik kan ze niet goed onderscheiden, maar het lijken twee verlichte rendieren met slee te zijn. Een jongen met een pet en koptelefoon passeert. Auto met gele koplampen. Het is 14.00 u. Een meisje kijkt me aan door het autoraam van de bijrijder. “Zone 30”, witte bloemen, witte omafiets met witte krat, de bestuurder draagt zwarte kleding. Een vrouw op een scootmobiel met een wandelstok achterop. Het weer betrekt, de zon kruipt achter de wolken. Het geritsel van herfstbladeren die tuimelen over het trottoir. Het is 14.03 u.

​

​

​